Witaj w świecie postpandemicznych, spalonych słońcem pustkowi, gdzie natura przybrała kolory brązu i czerwieni a ludzkość podzieliła się na trzy nierówne części: tych, którzy żyją w podziemnych schronach, Nomadów i Ludzi Nowej Ery. Z dala od spopielających promieni słonecznych, marząc o odzyskaniu powierzchni za dnia, ludzie opowiadają baśnie o miejscach, w których zieleń jeszcze istnieje. Opowieści o Szklanych Ogrodach, ostatnich odpryskach Edenu. I pieczarkach.
niedziela, 5 czerwca 2011
małe zmiany na przyszłość
Począwszy od następnego rozdziału cieprieć bedziecie katusze rzadszych wrzutów. Kwestią sporną tylko jest to, czy będę robie raz w tygodniu dzień wolny, czy zmienię częstość na co dwa dni. Mam sporo rzeczy do zrobienia, poza tym nie chcę Szklanych pisać na-odwal-się, byle tylko wyrabiać się na czas. Nie linczujcie, zaakceptujcie, kochajcie i czytajcie dalej :) Możecie być pewni, że nie odpuszczę pisania.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz