Igły Sosonowe, czyli na początku było słowo

To, co zacznę tutaj zamieszczać jest moim motywatorem do dalszego pisania. Ma mnie zmusić, zobowiązać przed kimś, kim nie jestem ja sam. Z drugiej strony, po zaspokojeniu najbardziej podstawowej potrzeby ciągłości pisania, chcę połechtać trochę moje już i tak rozdmuchane do granic przyzwoitości ego. Nie powiem, że piszę dla siebie. Gdyby tak było, nic nigdy bym nie napisał. Przyczyna jest prosta - ja już wiem wszystko. Znam fabułę, psychikę postaci, miejsca. Znam motywacje i lęki bohaterów. Jestem ich twórcą. Pisanie w moim przypadku to taka mała zabawa w Wasze wyobrażenie boga. Tworzę, niszczę, daję nadzieję by ją zaraz odebrać. Piszę, bo czuję potrzebę podzielenia się światem, jaki wykreowałem. Chcę, żebyście krzyczeli "moar!", domagali się liter. Czyli umawiamy się tak: ja daję coś Wam, Wy dajecie mi w zamian coś. Ja Ci daję tekst, a Ty chcesz więcej. To mi wystarczy.

Z racji tego wszystkiego: jest to blog autorski. Wszystko co się na nim znajduje (prócz oczywistości w postaci komentarzy i szablonu bloga) jest moja własnością i podlega ochronie prawnej z tytułu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Z zasady nie zgadzam się na żadne wykorzystanie całości ani fragmentów moich utworów, kopiowanie i zmienianie. Macie prawo czytać, komentować i opierdalać za błędy. Macie prawo krzyczeć, że mało. Macie prawo rozpowszechniać to, co tutaj jest tylko za moją zgodą, która nie jest zgodą dorozumianą. Chcecie komuś wysłać moją twórczość - napisz do mnie, możemy o tym pogadać. Zasadniczo jeżeli chcesz zamieścić fragment tego, co tutaj się znajdzie - byłoby miło gdyby znalazł się tam mój pseudonim i w miarę możliwości odwołanie do tej strony. Jezeli chodzi o wysyłanie linktów do tego bloga, umieszczanie ich na swoich stronach, feel free.

Chcesz moich szczegółowych danych? Mail me.